Entrenamendua
bukatzen ari zen eta eskubaloi jokalari batetik izerdi moduan kanpora
atera nintzen. Horrela izan zen nire jaiotza. Igerileku ondoan zeuden dutxak,
uraren indarrak jaurti ninduen eta paseo luze bat eman ondoren, igerilekura
heldu nintzen eta hor ni bezalako tanta anitzekin bizi izan nintzen, uda
ahaztezina pasatuz. Gaua iristen zenean, gure istoriotxoak azaltzen eta aditzen
genituen, bakoitzak berea. Batek bizitza osoa igerilekuan zeramala eta gauzak lehen zeuden moduan nahiago zituela erraten
zuen; beste bat berria, ekaitza batetik etorrita, oraindik kokatu gabe zegoela;
besteak dena nola aldatu zen erraten
zuen, instalazioak eta jendea, nola txikiak zirenak orain hazi diren, eta gazteak
zirenak orain umetxo txikiekin agertzen diren. Milaka kontu entzuten ari
nintzen baina bat-batean hortik bainujantzi batean kalera abiatu nintzen eta
hustubide batetik erori nintzen. Anaitasuna betiko uzten nuela pensatu nuen,
baina mantentze-lanetako langile batek, berriro atera ninduen ur ontzi batean
eta konketa batetik bota ninduen, baina kanpora atera nintzen zoru-garbigailu
bat askatu arte. Irristada egoki batek hortik atera ninduen igerilekuko txano
batera heldu arte, zuzen spara eraman ninduen. Eta bat-batean spa gunean bukatu
dut. Hortik idazten dizuet. Hemen lasai, bero eta erlaxatua bizi naiz, uste dut
eraman dudan bizitzarekin merezi dudala. Hemendik pasatzen bazarete, agurtu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario